Ik ben zo wit als dit papier.
Dat zeggen de mensen hier

en nu. Toch ben ik zwart als de nacht,
zo zwart als dat ik van mijzelf verwacht.

Ik bedoel: je hoeft maar naar binnen
te kijken, dan eigen ik me alles innig

toe, naar eigen smaak en goed-
dunken. Kruipt namelijk niet het bloed

waar het niet gaan kan of mag?
De diepste zwartheid een rode vlag?

© Danny Habets, januari 2022.